Yüzü asık, gözleri şiş viran bir şehir bu
ellerin göğü yırttığı.
Meydanlarda, evlerde, yüreklerde
yıkanmak için yakılan ateşin var olduğu bir şehir bu.
Bir mum ışığı aydınlığında sokakları
Elleridir bu viran şehrin.
Elleri ki vicdan kokusundan mahrum
Alnacında hep savaş olan bir şehir bu.
Yağmurlarla sınırları çizilen
çarşılarda rengarenk ateşlerin satıldığı
yerin üstünde, hizasında, altında
kadınların günahlarıyla dibini gösterdiği bir şehir bu.
Çeyizini sergileyen ölü bedenler
kendini Yusuf sayıyor karanlık karşısında.
Parmak ucunda yürüyen ruhların
kırgınlığın sarısında yaşadığı bir şehir bu.
Göğün iyileşmesi için şifalı sular
dualarla yağdırılıyor yeryüzünden göğe karşı.
Ayağı, eli, gözü kör; dili peltek bir insan tarafından
ve tekrar, tekrar, tekrardan canlanıyor mezar dövücüleri.
Enes OKTAY
2020-05-07T12:34:51+03:00Teşekkürler yorumunuz için
Esrik
2020-05-07T05:55:11+03:00Emeğinize sağlık, bağdaştırmalarınızın özgünlüğünü çok sevdim. Özellikle bazı sıfat grupları beni çok etkiledi. Dörtlük sonlarında ise geleneğe yaslanan bir garanticilik hissettim sanki. Bu sebeple bazı tekrarlardan kaçınırsanız şiirinize daha özgün bir hava katacağınızı düşünüyorum.