Gökyüzüne doğru uzattılar,
Sırtımızı toprağa verdik,
Gözlerimizle dua edip, tüm hatıralara göz yumduk,
Burada ayaz var, kapıyı sıkıca kapattık,
Döşeğimiz her zaman soğuk olur, perdelerimiz her zaman dalgalanır,
Açıp seyredemeyiz, arkamızda bıraktığımız yakınlarımızı,
Kalbimizde olanların yerinde güller açıp solar,
Savaşlar olur üzerimizde ama yıkılmaz evimiz,
Giz kalır ayaklar altında,
Anneler geçer, üzeri dumanlı evlerin arasında,
Gözyaşlarını hissedemeyiz tüm vücudumuzda,
Yalanlar duyamayız,
Sevdiklerimiz kalır başucumuzda,
Biz de onlarla beraber gireriz aynı evlere,
Ah çeker, feryat koparırız, duyarlar mı?
Bilemeyiz, nasıl, rahat uyurlar mı?
Bilemeyiz onlar kadar ıssız gecelerde yalnızlığı,
Dünyadan göçüp gidenler mahallesinde yaşıyoruz,
Hep birlikte taşınacağız,
Umudumuzu beyaz elbiseye sarıp güzel günler görmek için,
Evlerimizi mezarlığa taşıyacağız.
Yunis Hasanov
2020-05-05T00:14:36+03:00🖤