ağlasam

bulut da ağlayacaktı

gökyüzü de

gülleri düşündüm bir an

berraklığında kaybolan seviyle

sustum

metrelerce

kilometrelerce

sustum


ellemedim gökyüzüne

şavkı vursun diye yüzüme

kelimesiz ve kimsesiz kaldım

ölümün kol gezdiği yerde