(1)

Çeşmi muğber enâniyetime

Mükesser, elem-i hayat’a

Bir âvâz, boğazımdaki prangalarda

Bir nidâ a’sâr-ı sâlifeden

Dolduramayacaksın iplikhaneni!

Bu sana çizilen hatt

Hayzerane eskitir seni…

Akıl olsun haysefuce

Sefine-i necat belki de sefine-i ilâhiye…

(2)

Arz sefinesi derya-yı ummanda a’sâr

Bir solukta irsa’ eder kendini

Ademdir küpeştesi

korsanı ecel celladı

Mavna etme kendini.

(3)

Mâ-i münhemirde görünen aks-i misalîm

Çeşm-i âhulu sabî

Hane-i hayattır büyüten seni

Patiskalar örme bana

Dembedem mâderaneyim, mahrubum

(4)

Uruk-u hayat zapt etmiş seni

Nez’ etme cerhinde mertum olsa

Bezirgân getirirse bana itidali

Hiddetlenme bana kalb-i tayr

Dembedem bî-mihr melîkeyim, bilâihtiyar nigehbânım

(5)

Benât-ı hâb evvel-i baharda uyutsun seni

Âmâk-ı tâkat-fersa buralar.

İntibaha gelme kalb-i tayr

Bilmezim ben

Dembedem pinhanım, cidârım

(6)

Teminatsız ehl-i hayata,

Desiseler karışır mümted-i esvâta

Dâr benim, servet-i dünya benim, hakikat benim

Teminatsız ehl-i hayat sırf-ül gark olur

Terennüm etme, merî olma kalb-i tayr

Dem sazın benim, sadây-ı kalb sensin!


Mânâsı:


(1)

Göz darılmış benliğime

kırılmış hayatın acısına

Bir ses, boğazımdaki zincirlerde

Bir sesleniş geçmiş yüzyıllardan

dolduramayacaksın iplikhaneni

Bu sana çizilen sınır

Liman eskitir seni,

Akıl olsun gemi dümeni

Kurtuluş gemisi belki de Allah’a ait bir gemi

(İplikhane: eskiden suç işlemiş kimselerin hapsedilip çalıştırıldıkları yere verilen ad)

(2)

Dünya gemisi açık denizde asırlar

Bir nefeste sabit kılar kendini (demir atar)

(açıklamalı satır) İnsandır geminin kenarlarındaki tahta siper bu yüzdendir ki korsanı ölümdür

mavna etme kendini

(mavna: yük götürüp getiren tekne)

(3)

Akıp giden suda görünen yansımam

Ceylan gözlü küçük çocuk

Hayat evidir büyüten seni

Patiskalar örme bana

zaman zaman anneceyim, elinden varı yoğu alınmış biriyim.

(patiska: pamuktan dokunmuş sık ve dizgin bez)

(4)

Hayatın damarları ele geçirmiş seni

Can çekişme yaran parça parça olsa da

Tüccar getirirse bana soğukkanlılığı

Kızma bana gönül kuşu

Zaman zaman şefkatsiz hükümdarım, elinde olmayarak bekçiyim)

(5)

Uyku kızları bahar başlangıcında uyutsun seni

Takat bırakmayan derinlikler buralar

Uyanma gönül kuşu

Bilmezim ben

Zaman zaman gizliyim, duvarım

(6)

Güvencesiz hayat sahiplerine,

Hikeler karışır uzayan seslere

(sahib,ev,dar ağacı)benim, dünya zenginliği benim, gerçek benim

Güvencesiz hayat sahipleri yalnızca boğulur.

Mırıldanma, görünür olma gönül kuşu

Sırdaşın benim, Kalbin sesi sensin…