Yaşadığımız her gün, her saat için aradığımız, beklediğimiz temel şeyler huzur ve mutluluk. Hatta mutluluğu o kadar çok arayıp istiyoruz ki, hayatımızda hiç olumsuz, kötü bir şey olmaması yönünde beklentiye giriyoruz. Aslında yaptığımız şey kötü bir şey değil. Aksine, gayet güzel ve haklı bir şey. Ancak bunu yanlış yapıyoruz, eksik, bir şeyleri unutarak yapıyoruz. En önemli ve eksik, yanlış yaptığımız şey MUTLULUĞU DIŞARDA ARAMAK. Evet, dışarda aramak. Şöyle ki, hep birileri bir şeyler yaparak (mesela çiçek, hediyeler vs. alsın gibi beklentilere girmek gibi) mutlu etsin gibi beklentilere girip mutluluğu dışarda arama telaşındayız. Ancak şunu bilmiyor, ya da farkında değiliz ki mutluluğun asıl kaynağı içimizde. Bu sorunu da kendimce şöyle çözüyorum: BEKLENTİ İÇERİSİNDE OLDUĞUM HER ŞEYİ KENDİME YAPARAK/ALARAK. Evet, bizzat kendim karşı taraftan ne beklentisindeysem kendim karşılarım. Örneğin, çiçeğimi kendime ben alırım. Dışarıda güzel bir etkinlik hak ettiğimi düşündüğümde “hadi canım kendim kalk gidiyoruz kahvaltıya/yemeğe” gibi. Kıssadan hisse kendinizi mutlu edecek şeyler yapmaya başladığınızda dışarıya olan beklentiniz ve “mutluluk” anlayışınız değişiyor. Mutluluk arıyorsanız eğer önce “ÖZ”e yani kendi ruhunuza inmeniz, beklentiyi de 0 noktasına çekmeniz gerekiyor.


Mutlu olmak/hissetmek için bir diğer hususun da MUTLU ETMEK olduğuna inanıyorum. Şöyle ki, uzun zamandır kendimde fark ettiğim şeylerden biri de benim mutluluğumun kaynağının başkalarını mutlu etmekten geçtiğine inanıyorum. Ancak burada dikkat edilmesi gereken önemli bir konu şu ki başkalarını mutlu ederken kendimizden, kendi sınırlarımızdan kısmamak. Maalesef kontrolümüzü kaybettiğimiz noktalardan biri bu olabiliyor (kendimden/ bazı insanlardan da gözlemlediğim kadarıyla). Şöyle ki, sırf karşı taraf üzülmesin diye, karşı tarafı fazlaca hoşnut edebilme amacıyla kendimizden, sınırlarımızdan ödün veriyoruz. Ancak şunu çok geç bazen ise hiç fark etmiyoruz: KARŞI TARAFI MUTLU ETMEK İÇİN UĞRAŞIRKEN KENDİ İSTEKLERİMİZİ VE SINIRLARIMIZI İHLAL ETTİĞİMİZ İÇİN BİZ DE BAZEN MUTSUZ OLABİLİYORUZ. Yeri geldiğinde de HAYIR! Demeyi bilmekte de fayda var elbette.


Mutlu olmak kolay aslında. İnsan bazı şeyleri kendi içinde aradığında çözümü kolay, rahatlıkla bulabiliyor. Mutlu olmanın da ilk şartı insanın kendini sevmesi, değer vermesi ve mutlu etmesidir. Bunu kavrayan ve uygulamayı başarabilen insan genellikle mutludur.