Gürültüye aç sokakların sessizliği kustuğu bir geceden geliyorum. Merhaba! Bir merhabanın yoksunluğunda kalmış, kabuğunda dünyanın sahibi ve o kabuktan çıktığında kendini toz tanesi kadar değersiz hissedenlere. Gülücükler saçayım sizlere bu gece. Evet evet çok istiyorum bunu. Heyecanımı mazur görün, elim ayağıma dolaştı yine. Ah ben! Ne anlarım ki mutluluktan? Gülücük saçacakmışım. Anlamadığın işlere karışma derdi annem. Yine dinlemedim ve yine az kalsın alıyordum başıma belayı. Biraz mutsuzluk ekleyelim şimdi ve evet tarif bu kadar.