Kaçacak bir köşem kalmadı
Yüzleşmekten korkar halde
Ortalık yerde, yapayalnız
Tutmayan dizlerimin üzerine çöküp
Gözlerini arıyorum çaresiz
İmkansızın peşinde koşmanın
Bedeli bu olsa gerek.
Denizin dibinde bir batıkta
Ferahtan sonuna kadar uzak
Kilitli kalmış bir kapı ardında
Anahtarlar saklayan gülüşüne hasret
Uykuya dalıyorum sensiz
Maşuk değil, aşık olmanın
Acısı bu olsa gerek
Kışın sonunda, buz gibi ayazda
Dalmışım bir bahçeye
Sana getirecek gül arıyorum
Dikenlerden açılan yaralarıma
Yüzünü görsem yeter diyorum
Hasret çekmek, sevdanın
Kuralı olsa gerek
Sığınağım yıkıldı
Çatladı tüm ihtişamıyla
O ünlü sabır taşı
Hayret içinde her bir parçası
Ben; hâlâ seni bekliyorum
Ağlamaktan kurumuş gözlerin
Hediyesi bu olsa gerek