Bildiğim kadarını

                        Bilemeyeceksiniz hiç

İsterdim anlamanızı

                        Anladığım gibi

Bir merdiven çıkıyorum her gün

   Kediler kendini temizliyor

      Sohbet ediyor arkadaşlık edenler 

          Ve gece yalnızlığını örtüyor hepsinin

                             İsterdim herkes kadar mutlu

                Ve herkesin düşüncesi zengin olsun

             Hep güçlü ve sevilen

Pamukların içinde saklanan bir hazine olmayı

Üzerimde kırılabilir yazıyor

Okuyamıyorsunuz alfabemi

Kırıyorum da kırılmamak için

Tutunduğum yer sağlam olsun diye

Soruyorum sorularımı size

Aldığım cevaplar hep tatsız oluyor

          Pek çok şey yapabilirdim

       Fark edilmezdi bile

   Biraz güvenseydiniz

Ve güvenseydim evim gibi size

              Çok kez susabilirdim

                  Ağlayabilirdim aranızda herkes gibi

                      İzimi sürün, dokunun yalnızlığıma

Tanrı da çünkü yalnızdır benim gibi

Ve onun gibi gömeceksiniz bir gün beni de

Aklınız almadığı için vicdanınıza

Kalplerinizin mezarlığı daha aydınlık olacak eminim

Yaşamanın gecesinden

Size bir gençlik ve biraz nasihat bırakıyorum

Ölmediğim her gün için

Bedelini ödüyorum doğduğum günün

Rüzgarlı mevsimlerimde çıplak kaldığınız için

Özür dilerim yoksul mutluluklarınızdan

Ve bulunmaktan dünyanızda.