Şu turuncu gökyüzüne bak oğlum,
Onu yaratan bizi de yarattı,
Neyse.
Üzülmüyorum gökyüzü kadar,
İhtişamlı olamadığıma,
Onun da aklı yok mesela,
Bu sayı bize yazar oğlum, bize.
Şu hain kelebekler,
Bizim kadar görmüyor yüzünü,
Lanet olası, keder ve acının.
Kıskanıyorum bazı bazı,
Neyse.
O da benim kadar,
Güzelliği görmemiştir,
Bu kadarı bize kafi.
Kuşlar ile aram pek iyi değil,
Kargaları severim az az,
Uçuyorlar falan ama,
Benim kadar iyi espri yapamazlar mesela,
Değil mi oğlum,
Gülsene ulan!
Bir sürü iş var işte işin içinde,
Senin, o kadar olamadığın başkasının içinde,
Senin içinde olan, bir başkasının dışında,
Mesela sen oğlum, benim kadar bilemezsin,
Ama ben de senin kadar gülemem,
Neyse bilmek daha iyi, yine ben kazandım.
Ağlama tamam,
Sen de en az benim kadar yakışıklısın,
Bu sayı sana yazar.
Kötü olan,
İnsanın, insana üstünlüğü,
Neyse ki herkes mükemmel olamaz,
Kimse değil zaten,
Üstünüz bir konuda ötekinden ama,
Bilemezsin işte,
Mükemmel olmak, ancak robotlara yakışır,
Tamam işte, bu da mükemmel olamayan,
İnsanlara yazar,
Bizden bu kadar.
