||-
Herkesin unuttuğunu, bana hatırlatırdı
Ayrı ayrı utançları taşırdım sinemde
Apayrı sokaklara bırakırdım emarelerimi
Çaresizlik vücut bulurdu da garipserdim
Bir an evvel yabana ulaşmaya çalışırken
Bazen edepsiz güruh yol vermezdi bana
Kaç kişi, kaç saat diye bağırdı başı dumanlı tip
Yüreksiz, aşktan ve umuttan bihaber
Kaç kadeh kaç şarkı diye bağırdım bense
Kötüydüm de ondan mıydı dersiniz
Karşılaşmanın böylesi, ne acı ki bilmem
Ben ne iyi, ne de kötüydüm
