Yanarsam, ne olur küllerim,
Kafiyesiz, ünlemsiz şiirlere bir rota,
Birkaç nota mı dağılmış şarkılara,
Ne yaptılar sustuğum bağırışlara?
Ucu ucuna yaşamaksa anlamak,
Ben şimdi en ucunda uçurumun,
Ben şimdi anlamak dağının eteğinde,
Ben şimdi bir çığa çığlık,
Ama ya yanarsam, ne olur küllerim,
Ne yaptılar yenildiğim yaşlara?
İçimde koca bir medeniyet yorgunluğu,
Tarihin süzgecinden geçercesine,
Anılarım, kaygılarımda refakatçi,
Şimdi oldukça rasyonel bir zindanda,
Üşüyorum tek başıma bir yar dudağında,
Ama yanarsam da ne olur küllerim,
Ne yaptılar ördüğüm saçlara?
Gereği düşünüldü, gereğinden fazla,
Duruldu sularım ve o ilk aynadır,
Görmek isteyenin kendisine,
Ucu ucuna bir çığa çığlık,
Bir kesik, bir bahçenin talanıyım,
Anlamak çok da mümkün değil ama
Ne yaptılar açtığım baharlara?
