Kendimi en son buna yakın hissettiğimde
Ağaca tırmanması istenen bir balıktım
Beceremediğim tüm yüklerin altında ezilen
Beni yarına taşıyan tek şey
Suyun içinde yapmak istediklerimdi
Oysa şimdi okyanusun ortasındayım
Öylece yapayalnız
Ne yerim ne yurdum ne de bir kimsem var
Yüzebiliyor muyum emin bile değilim
Dalgalar bile sürüklemiyor beni
Kalakaldım öylece hedefsizce
Gün ışığı mutlu edecek diye umut var içimde
Ama onu her gördüğümde nefessiz kalıyorum
Nefes almak umurumda bile değil
Sadece ne için nefes alacağım
İşte onu bilmiyorum
