Bir korku düştü göz kapaklarımdan aşağı
Bilmediğim bir yalnızlığın ıstırabı
Aileme bile dönmüşüm ben sırtımı
El beni neylesin
Bir dolu karanlık tutar yakamı
Çıplak bedenler vurur yüzüme yalnızlığı
Sevişmenin ardından boşalan sol yanımı
Bilirken el beni neylesin
İçi boş bir bez oyuncağı
Sevdim sanmışım baştan aşağı
Sönmez ki yalnızlığın ıstırabı
Boş bir oyuncak beni nasıl eylesin