Eriyen bir buzun bilincidir yaşamak şimdi.
yekpareliği hatırlayarak ve hep sonrasına umut bağlayarak geçiyor zaman.
Derken, dökülüyor avucumuza ebabil kuşunun ağzından yazgımızdaki t-aş-lar…
Renk renk, demet demet keder ve birkaç ufalanmış mutluluk ki hali yok suda sekmeye.
