Bir süredir buralarda değilim ve fark ettiğim şu ki buralarda olmadığım dönemler hayatımın normal sayılacak dönemleri. Ne zaman canım sıkılsa kendimi kötü hissetsem kendimi burada buluyorum. Bu sefer durum daha vahim. Sevilmekten korkmak ve güven duygusunun yok olduğunu görmek çok berbat bir his. Ama asıl kötü olan sorunun karşında değil de aslında kendinde olduğunu fark etmek galiba. Öyle işte, ben yine buraya gelip içimi dökmek istedim. Şimdi bu duygularla mücadele edip hayatımın tekrar 'normal' olması için çaba sarf edeceğim. Kötü günlerde görüşmek üzere.
