anlat tüm bensizliğini bana

bütün sensizliğimden yola çıkarak

ölüşlerden anlam devşirdiğimiz sancılarla

ayaklarından bağlıyor seni

ağrılı bir altı yüz elli yedi


an gelir sığmaz olur ellerim ceplerime

avuç içlerimde birikir bütün tırnak izlerim

sessizliğin enseleyip teslim eder de beni geceye

hangi aynadan geçsem seni görürüm

ağzımda gevelendikçe kanatıyor belirsizlik

oysa beni sana hatırlatan ne var bu fotoğrafta


o gölgeyi büyüten ben olmalıydım


karlı dağların vekâleten eriyişi

ve göle vuran bulanık yansıman

inadımdan vuruyor şimdi beni bir çift göz

en bükülmez yerlerimden kırılıyorum

al bendeki bana dair bütün izleri

candan özge ne kaldıysa elimde




fotoğraf: semi