senaryolar, ihtimaller
uykularda planlanan buluşmalar
el ele geçirilen günlerce geceler
‘’dünya zihnimde dışarıyı bilmem!’’
fotoğraflarımız -senin hep gözlerini kısıp gülümsediğin-
geleceğim/iz
saniyeler sürecek miyiz belli olmayan
bana ruhunu ver
sisli bulutların arasında kaybedeyim seninkini de
içine aldığı bütün güzellikleri yok etmeye yeminli
işinin ehli bir felaket tanrıçasının ellerinde ellerin
hızlı atar kalbin
düzensiz
ben seni bilmem sen de bilmezsin sen kimsin
acından büyük nefretin ağır gelir omzuna
sarmaşıklarımı doladım ayaklarına
kaçacak delik yok sevgili!
zilleri çalar eteklerimin
kızma bana ben miyim sorumlusu sanki
bir şeyi elli kere de söylemeyiver!
sonunu bile bile geldik buraya işte
kapıyı açtığın an susturur melodin sessizliği
uyuşmuş beynimin gıdası
adımı söyleyişin
kimse gelmesin oraya ve saklanalım sonsuza
bana lazım olan sensin
fakat yetemedim kendime ben
yetemem ikimize hiç
