O masumdu;
Gözleri parıldardı resimlerde.
Ben ise mâhkumdum,
Bakışlarım dahi pusluydu.
Sözleri kuş tüyü,
Bakışları bebek kokusu...
O masumdu...
Sözlerim alevdi, yakardı,
O duysa ağlardı,
Güvercin'i boğardı,
O olsa beni çekip çıkarırdı,
Ben ise onu kaybetmekten korkardım...
Gülüşü evrenime ışıktı,
Gülüşü yalancının mumunu yakardı,
Gülüşü bir destan,
Hatta tarihi baştan yazardı.
O masumdu;
Sarılması ipek,
Tesellisi onurdu.
Ben ise mahkumdum,
Bir çift kömür göze,
İlgili iki buçuk söze,
Güvercin'e mahkûmdum.
Sözleri kuş tüyü, ağlardım,
Uzun uzun gözlerine sorardım,
Dünyalar mı ayrıdır, rüyalar mı,
Evren başka olsa da mı kanardım?
Mavi bir kasım akşamını özledim.
