Siyah giydi bugün 

Silah halinde beyhude 

Büzülerek otururken 

Koynunda su torbası sarkmış

Boyuyor tırnaklarını, siyah ojesi, simsiyah 


Ruhunu tırnaklarından bilirim 

“Nasılsın” diye sormadan

Eline göz ve bir cep dikerim

Her renk ayrı bir ruh

Her renk ayrı bir dava kendime kaybedeceğim


En iyisi kızıl

Lav bilir bunu

İçi nasılsa, dışına çıkmak isteyen 

Bir yanardağ

Bir boynum

Bir gün sonu uzun mesailerden sonra

Etime nöbetçi yazılan benim

Rengimi sorma

Etim gökkuşağı


Şimdi mor geçirdi

Açık mor bu

Sancısı var bu rengin

Halini tahayyül edemezsiniz

Ruhunu sormayın

Kendiyle meşgul 

Kendiyle davada

Kendiyle savaşta

Hiç bitmek bilmeyen efsun


ve sonunda yine “ben” kazandı

Pes etti didişmeyi

Pes etti çaçaron olmayı 

Beyazlara karşıtı

Karışmaktan biraz mesul

Bir huzur, bir teslimiyet 

Kendiyle barışık 

Kendine bahtiyar 

Boyadı beyaza tırnaklarını


Çok nefes geçirdim dedi

Buraya kadar