Demir aldım

Zamandan.

İki bin on sekiz.


Hükümlüsüyüm, yaşamın tüm prangalarına inat

Bu çağın en metal

Yerinde

Bütün doğum lekelerinin.


Ölüm kadar belirgin,

Yaşamak

Örneğin, ufacık bir sal

Ya da

Avuçlarıma mıhlanmış olan bu kan

Bu kan!

Kabil'den beri, durmaksızın

Kanamakta

Hicran, hicran, hicran!

Ya Rab!

Ben, daha bıçağımı bileyemedim yalnızlığa.


Bir ışık yanıp sönüyor

Hafif loş, karanlık

Ran, kun emrini veriyor.

Keskin bir perde bölüyor

Maverayı

Ardından, fe yekün

Ne ahir zaman dilerim, ne de bahr-i semayı.

Dilerim ki, açmasın güneş

Sarışın bir fahişe gibi

Gülün kasıklarında

Ya Rab!

Aşkından ağırlaşan bülbüller var kaburgalarımda.

Ne olursun

Beni bağışla.