Belli bir iz sürüyorum neyi kaçırdım

aklımdan

Ama ne saatlik ne de şu kadar bin

yıllıktı sırtladığım


Kovulmuş ordulardan, çatısız

duraklardan

Bin tarafı mermer Grek yollardan

Durup da insanlık hakkında ne

konuşabilirdim


Bir nehri yoklasam

Kaç mil uzanırdı buradan

olmamışlıklara

Öteden, on ikiden, tam kalbinden

Vurmadıkça eylemi

Yaşamak için sekiz milyardan

Şimdiyi seçmeye

Daha kaç mümkünât var idi


Oldum da çok türlü ölemedim

kendime

Her gün bir başkanın yüzüydü

yüzüm

Bir başka olmanın yabanıl vahşetiydi

Meçhuldü şehrin asilliği

Şu yüksek duvarlar, şu kurumuş dallar

yırtılmış mor flamalar

Tümü için ağıtlar, tragedyalar

gerekti

 Bense şehrin insan bölümlerinden

 bahsettim

 Kararmış yapraklar ne biçim

uçuşuyordu

 Ne vardı da ardımda ha bire

Göğe bakmadan yürüyordum.



Tablo: Antibes, Afternoon Effect (1888) Claude Monet