bahçeler kurudu, sonbahar
ar damarı çatlak bir ölüde
son sözün akışkan buğusu
kokusu ilkbaharın bir ölüde
kör görür oldu akşamında
akşamında yalnız, ölgün bir ölüde
her iz silinmek için beklerken
kendiliğinde kaybolan bir ölüde
zaman kurudu şehir büzüldü
üzüldü adam saygılı bir ölüde
giderken bırakmalıydım tortuları
arı suda bekleşen kalabalık bir ölüde
her şey olduğu gibi olmakta
olmakta olan varlık bir ölüde
ve devingen tanrı uzandı kibrite
kim varsa özü bir ölüde
yandı bitti kül oldu
ve devingen tanrı durdu
durdu ve kendini tanıttı bir ölüde
