ölüm kıskansın baharı. bir başka güzel bu gece baharla. fesleğen bile bir başka güzel kokuyor, hissetmiş olmalı baharı. farklı bir nefes alıyorum, öylesine, belki de senden... hissediyor musun sen de beni, geceyi? gölgen niye yarım birbirimiz gibi, sensiz yarım kaldığım gibi? bir yıldız kayar mı belki aynı anda gökyüzüne bakarsak? dileğimiz kabul olur ve birbirimizin oluruz. sen bahara bakarsın, ben sana. fesleğenler izler bizi balkondayken ve arasında fesleğen kuruttuğum defterime yazarım şükrümü sana bakarken. oturduğumuz yerinden ay görünmez balkonun, bir adım atarız görmek için; birbirimizin olmak için atmanız gereken adım gibi. bir adım geri gitsen kaçtığını düşünürdüm ya da yerinde saysan. kediler geçerdi sokaktan kendi aralarında anlaştıkları dilden aşklarını itiraf ederek. anlamazdık belki ama severdik. sonra uçaklar geçerdi üstümüzden, kimi sevdiğine götürdüğü bilinmeyen. biz bakardık birbirimize sevdiğimiz yanımızda olduğu için. sonra uzanırdım yanına kalbine yakın hissetmek için. baharı anlatayım sana gökyüzüne bakarken sonra yüzüne, gökten güzel olan yüzüne...
