Yine hüzün dolu bir gece
Kırık kalpler, umutsuz bakışlar ve göğsüme bir hançer gibi batan savrulmuş benliğim
Gecenin zifirinde gözlerimde alev alev hârlanan tutamadığım sözlerim
Ellerimden kayıp gidiyor hayatım tutmaya mecalim engel olmaya hevesim yok
Yalanlar her zman Siyahmış pembe olana inanmışım mavinin özgürlüğünü fırçamla hapsetmişim
Üzgünüm annecim yanılmışsın oğlun sütten çıkmamış aksine çamura bulanmış
Ne olacağını bilemiyorum sessizlik hakim iliklerimde
Üşüyorum hunharsızca yanan güven sokaklarında
Gayesi değilmiydi hayatın çizgisini ortalamak,sanırım bileklerimi acıtıyor eğrilmiş kalemimle bunu sürdürmeye çalışmak
Tozlu sayfalardan kalma birkaç parça Lütuf
Paslı demirlerden yarma küçülmüş hayallerim sensizlikten kalma solmuş çiçeklerim çantamı ağırlaştıyor kaldıramıyorum
Omuzlarımda amansızca ağırlaşan bunca yük ile kalbimin derinliklerinde bir çift göz ile paçalarımı kirleten çamursu bir eda ile boynuma dolanan güven halatları ile dar ağacında meyve toplamaya çalışıyorum