Yine hüzün dolu bir gece

Kırık kalpler, umutsuz bakışlar ve göğsüme bir hançer gibi batan savrulmuş benliğim


Gecenin zifirinde gözlerimde alev alev hârlanan tutamadığım sözlerim


Ellerimden kayıp gidiyor hayatım tutmaya mecalim engel olmaya hevesim yok


Yalanlar her zman Siyahmış pembe olana inanmışım mavinin özgürlüğünü fırçamla hapsetmişim


Üzgünüm annecim yanılmışsın oğlun sütten çıkmamış aksine çamura bulanmış


Ne olacağını bilemiyorum sessizlik hakim iliklerimde


Üşüyorum hunharsızca yanan güven sokaklarında


Gayesi değilmiydi hayatın çizgisini ortalamak,sanırım bileklerimi acıtıyor eğrilmiş kalemimle bunu sürdürmeye çalışmak


Tozlu sayfalardan kalma birkaç parça Lütuf

Paslı demirlerden yarma küçülmüş hayallerim sensizlikten kalma solmuş çiçeklerim çantamı ağırlaştıyor kaldıramıyorum


Omuzlarımda amansızca ağırlaşan bunca yük ile kalbimin derinliklerinde bir çift göz ile paçalarımı kirleten çamursu bir eda ile boynuma dolanan güven halatları ile dar ağacında meyve toplamaya çalışıyorum