Bazen geç kalırız
istemesek bile
hatta acele etsekte
ayağımıza bir taş değer
paçaların ıslanır yağmurda
ellerin tutmaz olur
otobüsler bozulur
uyku ağır gelir
sonra bir bakmışsın saçlarında beyazlar
gözlerinde yaşlar
tutup gözlerini kaçırırsın
zaman senden geçip gider
yine gün ağardı
yorganım ağır geldi
birkaç unuttuğum şey takıldı aklıma
saat çok geç olmuş dedim-
kendi kendime…
daha hiç anlamadan sıyrılıp geçmiş
kaç mevsim oldu saymadım
tek bir zafer dahi kazanılmamış
hiç ümit kalmamış
insan tekdüzedir
fakat tanrı onu farklı olduğuna ikna eder
işte böyle tutunurlar hayata
soru sormaya başlayan
bir gün cennetten yaka paça kovulur
bir bilet kazandım cehenneme
işte böyle başladı her şey
kafamın içinde suçsuz ama haksız fikirler varmış
bu dünya çok darmış
boğazıma dizilmiş ömür
ve akan zaman değilde kanmış
büyük düşler ani ölümlerle karşılanırmış
düşümü sakladım sizden
kazma küreği bırakın elinizden!
evet çocuk büyüdük
savaşlar sadece silahlarla değil
düşünceler ucu sivrilmiş oklar gibi
ve insan dili en vurucu mermiler gibidir
bir kere daha gülümsesen
ve cennet can verse yerinden
vakit hala çok erken
rüyalara dalmak için!
