karların asfaltta ezildiği gece uyut beni. kardelenler arkamızdan ağlarken öp, anam kapıda ayet-el kürsi ile uğurlarken düşün beni. sen en iyisi mi ölünce hatırla beni. avucumdaki ter elini bıraktığında, gözüm gözüne değerse dokunduğun yerden ağlat beni. iyisi mi ölünce uyandır beni. yanaklarından süzülen kristali içmeden dalmayayım karanlığın serin kokusuna. yüzün yüzüme değmezse vedalaşalım. ölünce uyandır beni. cenaze namazını kılayım anılarımın. aklına geldiğim yerden savur beni...
