Ömürce çok kişi beklenir
Ömürce çok kişi sevilir de
Tanrının ruhuna üflediği gibi
Derin bir incelikle sızılarla dolu
Aniden çekip giderler hep
Geriye ne beklentin kalır
Ne duyguların dayanır
Yok olup gider dünyeviliğin
Zaman ilerler de yaşayamazlarda kalırsın
Süzülür durursun günler, senelerce
Ömürce tükenir
Ömürce aldatılırsın
Dayandığın yerden düşer
Güldüğün tabloya bakarken ağlarsın
Tanrıdan diler yine tanrıya haykırırsın
Tanrıdan doğar tanrıya ölürsün
Ömürce var olur
Yok oldukça hiçliğe dönersin
