Önemli olan tek şey, her şeyin önemsiz olması.

Anlatmak istediğiniz şeyi anladım. Düşünce yapılarımız oldukça farklı sadece, böyle bir durumda kesin bir doğru ya da yanlıştan da söz edilemez diye düşünüyorum. Duymaktan hoşnut olacağınız bir temenni mi olur bilemiyorum ama umarım yaşamak için bir amaç ya da neden ve yaşamaya değer kıymetli ve boşluklarınızı dolduracak şeyler bulursunuz. Sevgilerle.

H. Nihan dediğim gibi şuana kadar yaptığımız her şey anlamsız ve önemi yok. Neden yaşadığımı bilmiyorum ve bilebileceğimi sanmıyorum. Açıkcası benim yaşamaya devam etme nedenim merak etmem. Bence filmin sonunu görmeden televizyonu kapatmak mantıklı değil, sonuçta filmin başı seni bu düşüncelere sürüklemiştir. Bence her insan öylesine var oluyor zaten. Ve bence bu anlamsızlık deryasının içinde iyi dediğimiz şeyleri yapmak en mantıklısı. "Ne yaparsan yap içindeki boşluğu dolduramayacaksın ve asla hakikati bilemeyeceksin çünkü hiç bir şeyin anlamı yok. İyi tarafta ol çünkü az olsa da bunlar sana hakikate yaklaştıracak.". Sanat ve bilme yönelmeliyiz çünkü insanı en eğlendiren aktiviteler bu, kendini ifade etmek ve doğruyu bulmak. En azından benim sanata yönelme açım içimdeki boşluğu bir nebzede olsa doldurmak, o yüzden benim sanat anlayışım içimi dökmek. Ortaya konulacak çok şey var Emil Cioren'nin eserleri özellikle örnek verilebilir. "Hepimiz farklı şeyler yaşayıp tecrübe ediyoruz ve bunlar herkesin şahsında kıymetli çünkü bunlarla var oluyoruz. Öğreniyoruz, değişiyoruz, gaye ediniyoruz. İnsanların çoğunun bunu yapmaması hayatı değersiz kılmaz, insanların bir kısmının yanlış bir yolda olduğunu gösterir." demişsiniz, doğru diyorsunuz ama ilk önce var olduğumuzu sonra yaşadığımızı unutmamak lazım. Açıkcası anlamsız bir var oluşta neden güzelliklere ilgi duymayım ki? Tam tersi güzellikler benim hoşuma gidiyor. "Benim kanaatimce dünya kötü; anılar, tecrübeler, tatlar değil. Bunu değiştirmenin yollarından birisi de kendini gerçekleştirmiş insanların var olması, ki bu da tecrübeler, anılar, kısaca hayattan bir şeyler almak ve sonunda bunlarla kendini geliştirmekle gerçekleşir." tatların kötü olduğunu bende düşünmüyorum ama sadece kendimizi kandırmak için var ettiğimiz bir şey odlğunu düşünüyorum. Her şeyin anlamsız olduğunu unutmak için çoğu insanın zevklere yöneldiğini düşünüyorum. Eğer anlatamadıysam lütfen sor.

Yaşadığımız tecrübeleri, bir noktada bizi biz yapan her şeyi önemsiz ve kıymetsiz görürsek neden yaşamaya devam edelim ki? Ölemediğimiz için, sadece mecburen öylece var mı olalım? Şayet her şey önemsizse önce kendi hayatımızı, buna paralel olarak başka hayatları ve en sonunda dünyayı güzelleştirmek için çabalamak da manasız. İnsanların sanata, felsefeye ve bilime yönelmesi gerektiğini söylemişsiniz. Kazandığı her şeyi değersiz gören bir insan en nihayetinde kendini de değersiz gören bir insan neden böyle işlere yönelsin ki? Sanat, kişinin kendini ortaya koymasıdır. Tecrübelerini, hayatını estetik bir algıyla ortaya koyar. Ama tüm bunlar önemsiz ve kıymetsizse bu insan nasıl sanata yönelecek mesela? Ya da ortaya ne koyacak? Hepimiz farklı şeyler yaşayıp tecrübe ediyoruz ve bunlar herkesin şahsında kıymetli çünkü bunlarla var oluyoruz. Öğreniyoruz, değişiyoruz, gaye ediniyoruz. İnsanların çoğunun bunu yapmaması hayatı değersiz kılmaz, insanların bir kısmının yanlış bir yolda olduğunu gösterir. Siz kendinize yaptığınız her şeyin kısacık ömrünüzde kendinizi oyalamak için olduğunu ve saçmalıklardan oluştuğunu söylediğinizde içinizde herhangi bir güzelliğe yönelme ya da hayatınıza anlam katma çabasına girme isteği duyuyor musunuz? Benim kanaatimce dünya kötü; anılar, tecrübeler, tatlar değil. Bunu değiştirmenin yollarından birisi de kendini gerçekleştirmiş insanların var olması, ki bu da tecrübeler, anılar, kısaca hayattan bir şeyler almak ve sonunda bunlarla kendini geliştirmekle gerçekleşir.

H. Nihan ama neden önemli ve kıymetli? Güzel hissettirdiği için mi? Veya senin etik anlayışına uygun olduğu için?

Hayatta tecrübe ettiklerimizin, kurduğumuz bağların, tattığımız lezzetlerin tam tersi çok kıymetli olduğunu düşünüyorum. Pek çok kötülükle çevrilmiş bir düzende ve bu kötülüklerin içinde bulunmaktan memnun olan insanlarla beraber yaşıyor olsak da hayatını güzel ve kıymetli şeylerle geçirmeye çalışan kimseler yok değil. Ve bence bu gaye doğrultusunda tecrübe edilen her şey önemli ve kıymetli.