Kendini dünyanın
Sadece bir köşesine
Hapsetmiş insanlardan
Kurtulup
Yaşatmanın
Yaşamaktan
Çok daha kutsal olduğunu
Fark ettiğin için
Asla pişman olmayacaksın
Onlar birbirlerine koşarken
İnsandan insana değil de
Aklından kalbine
Kalbinden ruhuna
Saklanacaksın
Anlamadılar
Anlamayacaklar
Aldırmayacaksın
Bir müzik gibi
Bir yaprak gibi
Bir rüzgar gibi
Son bulacaksın
Dünya evrende bir zerre
Sense zerrede bir toz
Zamanı geldiğinde
Aynı zamansızlığın içinde
Hiç olmamış gibi
Yok olacaksın
