Ölen hep insan mıdır?
Yani sadece bir beden midir ölen?
Hayvan, bitki, taş ve ruh…
Seferberlik ilan etse bunlar.
Bizim de ölümümüz var diye.
Şaşkınlıktan gözleri büyür mü insanın?
Muamma, muallak veya fikrim yok.
Önce duymak ve görmek gerek.
Belki de ilk yaratılıştan bu yana.
Vardır “Ölümümüz var.” seferberliği.
Perişanlıkta öncü, ruh.
Bazı Asyalılar, ruh ölmez,
Beden değişikliğine gider dediler.
Bugün insan, yarın merkep.
Bunu bilmez, bizim öteki.
Niye öteki, nasıl öteki, ne zaman öteki?
Bunlarda bilinmez.
Nedir bu bilinmezlik silsilesi?
Yıl: Milattan sonra,
Yirmi birinci asrın sûni aydınlıkları.
Sanki Atinalı Sokrat kelâm ediyor.
Ruh, kendine idam sehpası hazırlamış.
Beden artık kendine, gerçek bir öteki.
Musallasız ve definsiz,
Lakin bir şey yazıyor deruhta;
Öteki ruhun ölümü, bedenden erken oldu.
