Bazen öyle bir an gelir ki
Akrep can dostunu
Sema gözyaşlarını bırakır
Öyle bir an gelir ki bazen
Günün hiç doğmadığı
Lakin üstünden ışığı hiç eksilmeyen bir şehir gelir aklıma
İşte o şehir bu fani bedendir
Kendimi hiç görmediğim ama çok destanlara konu olduğumu bilirim
Saçma olağanüstülükler çizerler üstüme
Bir an gelir aklıma ansızın
Hiç kimsenin farkında bile olmadan
Kurumuş bir yaprak sanıp üstüme bastığını anımsarım
Öyle bir ana denk geldim ki
Bir değerim olmasa da
Bir beyaz kağıda bir iz bırakamasam bile
Her şeyin sonunun geldiği bir vakitte
Nasıl da tüm vaktim oldun...
İşte o şehir ve fani beden bir daha hiç terk edilmedi...
