Öyle genel bir yalnızlık benimkisi.
Kaldırım taşlarının çizgilerine basmadan,
Zıplayarak yürümek gece vakti.
Sevdiğim sokak köpeğinin,
Yol boyu beni takip etmesi.
Öyle genel bir yalnızlık.
Herkese yalansız,
Kendime yalanlarla dolu;
Mutluymuşum gibi.
Titrerken açlıktan, şaraptan;
Üşümüyormuşum gibi.
Kimsesiz bir kalabalık.
Geride kalmış birkaç anıyı tekrar oynatmak.
Eski, eksik anıları geceye saçmak.
Aynalardan kaçmak.
En sonunda da yeni bir şişe açmak.
Dizlerine yatmak varken,
Daha da erkenken vakit,
Saçlarına dokunmak hayali.
Bu işte,
Böyle bir yalnızlık.
Sana gelemiyorum.
Uyuyabilir miyim?
Uyuyamıyorum.
Sana gelebilir miyim?
Ben de ölmeden, mutluyken;
Sana sarılarak uyuyabilir miyim?
