Bak az ötede güneş düşüyor sokağın ardına
Sabırla bekliyor sırasını sokak lambaları
Az sonra gölgeleri kusacak kaldırımlar
O vakit bir kez daha saltanatı başlayacak ,
O heybetli karanlığın.
Güneşin sırtına yamalı bu gece
Daha kaç kez daha boğacak gün yüzünü
Çok da vakit kalmadı artık
Sararıp kalmış bir beyaz kağıt gibi
Solup gittim el değmeden
Oysa yolunu gözlediğim bir bahar vardı
Çöle bahar gelmezmiş anladım..
İnsan kafa üstü çakıldıği bi yaşamdan
Daha fazla ne bekleyebilir ki
Ve işte son sahnelerimi de oynayabilirim şimdi
Bu deliliğe ne de çok kaptırdım kendimi
Eni sonu bir yaşam
Sere serpe ortaya döksem
Hepi topu bir avuç yanılgı
Bunca yıl sırtından geçindiğim bu dünya
Bakıp bakıp gülüyor muydu acaba bana..
