Özlem Böyle Günlerde

Yalnız hayatlar, kalabalık düşünceler

Gölgesine hasret bedenler

Yalnız ağaçlardır

efendisi yıldızların

Yakınlaştırmak ister gibi 

Derinde akan bir ırmağı duyar gibi 

Yalnız bana ulaşsın diye

Hasretimdir susmaya yakın bir yerde ellerin

Göğümde salkımlar derilir

Yokluğunla ısıtır bedenini aç kumrular

Gelişini hatırlatır böyle günlerde kuşlarla gelen yalnızlıklar 

Ilık ilkbahar ikindisi gibi güne karışan, yavaş yavaş gelişini

Kırılgan bir nefestir şimdi sana dair her şey

Birbirine çarpan susuşlar 

Nihayet varamayışlar 

Özlem böyle günlerde 

adınla başlar,

bahar gelir

gün yüzünü döner akşama 

Şimdi bir sokağı dönmekte sesin

Yalnız bana ulaşan.