Özlem

Hayatında küçük şeyler isteyenlerden o küçücük şeyler bile sakınılır. Ufacık bakışlar, minik hayaller, hepsi hepsi...

Hayatımda bir tek sevdiklerim yanımda olsun özlem duymayayım dedim. Bunun sakınılacağını bile bile. Özlem de güzel bir duygu diye kendimi kandırmaya çalıştım. Hatta birkaç sefer başkalarını da bu yalana inanmaya zorladım. Ama yalandı işte ve doğrunun ortaya çıkmak gibi bir huyu vardı.

Yine de özlem gibi derin bir duyguyu katlanır yapan şeyler de vardı. Bazen bir ses bazen bir mesaj bazen de kavuşma ümidi. En çok da sarılmaların, "Seni çok özledim" demenin hayali insanı hayata bağlıyordu. Bütün özlemlere inat kavuşmaların da baki olacağı bir yer elbet vardı. Bugün veya yarın mutlaka vardı. Kimse inanmasa bile.