Umudun ilk kıvılcımıdır
Titrek alevi özlemin
Bir harf yığını arasında
Bir anlam yükselir ondan
Özlemek:
Tekil yoksunluğu sevdanın
Böyle böyle sarar sahrayı kuraklık
Konar dallara sonbahar
Alır götürür çiçeği
Sevgilim
Binlerce kere geçtim o cehennemden
Susuzluk çekmeden hem de
Adın dilimin ucundaydı çünkü
