Öyle bir şey ki seni özlemek
Tuhaf bir deprem gibi
Sarsıntı yok, hissediyorum tüm endişeyi
Yıkılan dökülen yok, kaybediyorum benliğimi
Seni özlemek adına çok şey yazdım
Gelir okursun diye
Sonra çok kişiye bahsettim senden
Gelir duyarsın diye
Vazgeçtim senden
Ansızın dön diye
Dönemedin.
Benliğim alıştı yokluğuna
Değil sensizlikten şikayet etmek
Sahiden istemiyor dahi gelmeni
Öyle çok sensiz seni sevdim ki
Kendimi yerine koydum bazen
Beni de böyle sevseydi ya
Çok mu zordu?
Tabii zordu.
Bir başkası tarafından bu denli benimsenmek
Yokluğunda ağlayıp varlığında dahi özlemek.
Özlemekle ölmek çok da farklı değil.
Biri soğuğu toprak altında yaşıyor
Diğeri her saniye ellerini ovuşturuyor.