Hepinizden özür dilerim,
Ayağımı bastığım için yere göğe.
Ben buradan, bir avuç toprağa suya dokunmadan,
Kırmadan dökmeden
Sevgiye, sonra biraz sana,
Bulaşıp gidecektim.
Seni anlatabilmek için bugün, elleri seçtim.
Elime bak.
Bak elimde hareketlerim.
Hüznü ivmesi yapmış parmak uçlarım.
Sevgili heybesine adaletini koymayı unutmuş dünya!
Seni sever ve özür dilerim.
Oysa hüzünlü bakışlarımı sadece
Bir ipin ucuna nakşetmiştim.
Rüyamda gerçekleri
İsa'nın eteğine bağladım.
Affet.
Affet ki;
Ağzı, yüzü, gözü, özü çiçekten çok
Bahçesi kokan kadınları
Bedeniyle değil, ruhuyla var olanları seveyim.
Ve yine ben senden.
Gece başka, gündüz başka özür dilerim.
Elinizden, evinizden çalmak istiyorum.
Hüznü ve tüm yalan masalları.
Tepeden tırnağa yakıp yıkanları.
Avcıları, kralları, çirkin kurbağaları
Ellerime bak.
Üç parmağımın dışında kaldı,
Mutluluğa verdiğim kelebek aralığı.
Üç parmağımdan özür dilerim.
Haberi olmadan kırdığım karıncadan,
Gözüne sabun köpüğü kaçırdığım balıktan,
Heyecanına ortak olamadığım martıdan
özür dilerim.
Ben en çok parmağıma üflediğim hüznümü sevdim.
Gerçeğe olan öfkemi.
Öfkemi öper.
Gerçeği biraz döverim.
Belki biraz sonra,
ondan da özür dilerim.
