Boş sokaklarda buluyorum kendimi.

Tüm adımlarım çıkmaz sokaklarda.

Tıpkı senin gibi.

İçimdeki kıyılarda,

Odamın dağınıklığında,

Kokusunu anımsadığım tüm kitaplarda,

yalnız senin gölgenin izi var.

Yarım bıraktığım kitaplarda,

Sinema salonlarının uç noktalarında,

Birkaç gün önce yere düşen izmaritimde,

Senin gölgende, saklandım durdum.

En çok ben sevmişim gibi seni,

sende bir parçamı keşfetmişim.

Seni severken kendimi de sevmişim gibi,

yanlışlıkla tanışmışım bedenimdeki boş sayfalarla.

Korkarım yazarlardan, en çok sen bilirsin.

Her kitapta kendimi arar dururum,

İlk günkü gibi okurum kitapları defalarca,

kendimi buldum sanarak.

Bulmayı arayış zannetmişim.

Sensiz yarım bıraktığım ne varsa

seninle tamamlamışım.

Kendimden önce değil, birlikte ikimizi bulmuşum.