🍂

Dalından kopup gökyüzünde süzülen yaprak gibi hissediyorum kendimi 

Yolumu bilmemek korkutmuyor değil

Ama heyecanımı da bastıramıyorum bir türlü 

Çünkü ayrılık demiyorum ben buna

Kavuşmak aslında toprağıma.

Yeşil ve canlı kalmak güzeldi evet

Ama kim biliyor ölümün kötülüğünü

Hem ben renklerin her tonunu severim

Ufacık bir tırtıla yuva olma fikri de güzel değil mi?

Gün geldiğinde gelişip özgürce uçarken, 

Biraz da benim için kanat çırptığını bilmek yetmez mi? 

Çürümeyi  hayal etmek korkunç, kabul

Ama yağmur sevmez zaten beni 

İstemez belki de tek bir damlasını bile değdirmeyi

Tamam kuruyup ezilme fikri de çok zor

Ama belki,

Belki bir rüzgar sahiplenir beni.