Sonlu bir şeyde sonsuz hissetmek
Sevgi ile güzelleşmek
Kötü sona yaklaştıkça
Korkuya evrilen güzellikler içimizde
Ki "iyi son" ne mümkün
Hayatın, sevmenin ve sevilmenin ışığı yüzümüze değmişken*
Bu ışığı nerelere hapsettik?
Emsali bulunamayacak konumdayken*
Nerede unutuldum, nerede hatırlandı "o"
Yokluğun dağılmışken dört bir yana
Defalarca ilk yüz çevrilen şeydim ben
Bilmeliydim, bir anda parlayan bir anda söner
