Ruhum esiri efkârımın,
Katranlar doluşmuş zihnimin damarlarına.
Düşmek üzereyim ağaçtan,
Belki de düştüm, bilmiyorum ,
Hissedemiyorum...
Gün geçtikçe biraz daha
Güneşe çalıyor rengim.
Gece olmaktan korkuyorum artık.
Oysa kıskandırdı semayı,
Aşkımız yıldızlarla.
Terk ettiler beni daha doğrusu
Ben onları.
Kaderi keder etmeye ne hacet,
Cennet fedaisi olmak varken...