Yarin gözleri neye değse
Senin yüzüne hüzün dokunur
Bütün gidişlerin ayak izleri içinde toplanır
Susarsın
Mavisi bıçaklanmış gökyüzünün
Matem dolu bir bulutu olursun
Toprağına susarsın
Hep toprak susamaz ya buluta
Susarsın
Ağlarsın
Sanırsın ki ağlayınca kavuşacaksın
Güneş kavuşmuş mu ki aya
Sen kavuşacaksın
Anlarsın
Ağlarsın
Bu sefer hem kendine
Hem aya
Hüzün bahçesidir bu dünya
Güneş kadar yanmadan
Toprak kadar kurumadan
Yüreğine bir sızı akıtmadan
Bırakmaz kimseyi asla
Kaderimiz der susarsın
Ağır ağır gökyüzüne çıkarsın
Bırakmıştır artık seni bu dünya
Yağarsın
İnsanlar yağmur yağdı sanar
Sen ona yanarsın
O başkasına kaçar
Bütün gidişlerin ayak izleri içinde toplanır
Susarsın
