Anılarımı tüketiyorum derinlerde
Masalsı bir rüzgar değiyor tenime
Pamuk kadar yumuşak
Kokunu genzimde hissediyorum
Zarflarda bir Füruğ şiiri
Esirgedi gözlerini nargile dumanı
Yüzünü buğuladı
Nahif ellerinin dokusu
Emsalsiz sıcaklığı
Payen yükseldi kalbimde
Kıvrandıran bir acı başladı sonra
Nefesim tükendi gibi
Boğazımda bir yutkunma
Rengimiz gri
Gözlerim başka renk görmez oldu
Tekrar gökkuşağını bekler,
Payidar sensizlik.
