İki çift satırdan mütevellit
Tutmaz ellerin,
Ve tutamaz koskoca bedeni
Kayadan sağlam da olsa dizlerin...
İklimler geçer,
Onlar da yorulur, belki de çeker gider.
Yollar uzar iki pencere arası
Görünmez vuslat
Ebedi bir çile.
Bak pencereden,
Yarılamış çoktan
İri cüsseli mesafeyi
Ardından yüce bir kambur kalır
Puslu ve meşakkatli
Ve biraz da çorak engebenin.
Bak pencereden
Bulutlar öksüz kalmışcasına ağlıyor
Bir kış sabahında,
Sisli havayı bastırmaya çalışıyor
Özlem çekersin, buğulu camlar ardından
Seneler geçer, her daim, kavuşma ümidiyle...
