kırık camlar kesti dudaklarımı
ellerimde kırmızı kahkahalar
hangi yağmur arındırır
hangi yol
beni bunca yokuştan sonra
maviye kavuşturur
yüreklerimiz artık
iki ayrı coğrafyanın
can çekişen iklimleri
kirpiklerim yağmura tutulurken
iki avuç toprak kayacak senden
ah ali
sen uzakları giyinince
ben evsizliğe soyundum
duvarlarım kimliksiz
duvarlarım kırmızı
bu deniz değil
tuzlu ölüm
Büşra
2020-12-06T14:53:28+03:00açıkçası şiirde yapmaya çalıştığınız (kasıtlı ya da kasıtsız) üstü kapalı anlatımın zorlama olmayışını sevdim. Öznenin içinde bulunduğu çaresizliğin ve kaybolmuşluğun böyle yalın bir dille sunulması gerçekten bir daha bir daha okunmaya değer.
Muhammed Dalpalta
2020-11-20T18:20:52+03:00"sen uzakları giyinince / ben evsizliğe soyundum" bu kısım hoşuma gitti. Kaleminize sağlık.