Ben, kesilmiş kavağın yattığı yerde filizlendiğini gördüm. Ama yaşamak öyle sandığın gibi bir şey değil Pinokyo. Küstüğüm karınca yuvaları geliyor aklıma. Her gün balkona uğrayan güvercinler geliyor. Sızılar geliyor. Kağıt kesikleri gibi. Nicedir unuttuğum şiir dizesi bile geliyor bak aklıma. Şu yaşamak mevzusunda, senin adın bir türlü gelmiyor. Oysa daha az evvel on altı saniye sarıldık rüyamda. Kalbimde uyuyordun. Dağıtmıştın da biraz. Öyle değilmiş yaşamak Pinokyo. Bir cevap vereyim istiyorum. Ama adın hala gelmiyor aklıma. Yaşamak diyorum Pinokyo. Kan revan içinde..
