Meğer ne kötülük varmış dünyada
Geç kalmışım gözümde perdeleri kaldırmaya
Geride kalan mutluluk oyunlarımla
Şimdi ruhum da insanlarla
Evet ben Pollyanna
Tüm renkleri beyaz sanmışım
Bir ben uyumuşum rüyalara
Pembe bulutlarda gezinmişim
Aldırmamışım yağmurlarına
Yalnız kendi sesimi duymuşum
Şarkılar söylemişim kırlarda
Kavak sesleri ilhamım olmuş
Satırlar yazdırmış mutluluğa
Ertelemişim acılarımı kahkahalarımla
Bir ben çocuk kalmışım o acılarla
Gizli saklı da olsa
Bir ben yüzmüşüm gözyaşlarımda
Evet ben Pollyanna