Meğer ne kötülük varmış dünyada

Geç kalmışım gözümde perdeleri kaldırmaya

Geride kalan mutluluk oyunlarımla

Şimdi ruhum da insanlarla

Evet ben Pollyanna


Tüm renkleri beyaz sanmışım

Bir ben uyumuşum rüyalara

Pembe bulutlarda gezinmişim

Aldırmamışım yağmurlarına


Yalnız kendi sesimi duymuşum

Şarkılar söylemişim kırlarda

Kavak sesleri ilhamım olmuş

Satırlar yazdırmış mutluluğa


Ertelemişim acılarımı kahkahalarımla

Bir ben çocuk kalmışım o acılarla

Gizli saklı da olsa

Bir ben yüzmüşüm gözyaşlarımda

Evet ben Pollyanna