Uyanıyorum, gecenin terk etmeye meyilli olduğu bir vakit hiçliğe,
Dertlerimle umutlarımı tartıyorum
Ağır geliyor umutlarım
Yoksa dünden meyilliyim ölmeye
Bir sigara yakıyorum
sonradan fark ediyorum
Sigaranın başındaki tatlılığıyla
Sonundaki acıyı
Boğazımın feryat edişini
Bir aktivistin başkaldırısına benzetiyorum
Var oluşumu sorgulamaya fırsat bulamadan
Güneşin devrimini izliyorum
Usul usul yükseliyor
İnatçılığını bütün dünyaya kabul ettirircesine
Bir gün daha başlıyor
Geriye kalıyor 364 gün
Rotası belli olmayan kuşların yolculuklarına katılıyorum
Kanatlarımı çoktan yaptım bile
Çırpıyorum,
Çırpınıyorum bir santim yol alamadan,
Yorgun düşüyorum,
Düşüyorum,
Hayalperestliğimin bedelini
Sert zemine çarpan başımın acısıyla
Ödüyorum,
yavaş yavaş ölüyorum,
Reankarnasyona inanmasam
Yapmaya cesaret edemezdim ya
Bir umutla belki diğer hayatta
Çırparım kanatlarımı aydınlığa
