“regret” Oil on canvas (60x60)
Bir resmin yapım süreci ve (beyaz bir zeminde) Fırçaların konuşmaya çalıştığı bir dil, bazen konuşmayı tam bilmeyen ama gayret içinde olan bir çocuğun diline benzeyebilir. Sanatı seven çoğu insan, bu dile kulak kabartıp, onun küçük sahibi önünde diz çöküp, sabırla, hem onu heveslendirip hem de dilinden bir şeyler öğrenebilir.
Resimlerimin sahibi küçük bir çocuk; onun hep toy kalacak parmaklarıyla, meraklı, cesur ama hep kırılgan resimler yapmasına öncülük yapıyorum.
Yetişkin bedenlerin ve onların gizli veya alani olarak taşıdığı ruh hallerinden ikisine bir bakış: “aldatma ve pişmanlık”. Adı geçen temayı, kendimin yarattığı karakterlerle, renklerin sonsuz tonları içinden bir tutamını alıp resmetmeye çalıştım.
Şimdi imza zamanı ☺️🍀💚
Yayınlandı
Ferayim Madak
2022-08-22T21:10:12+03:00@mahur bunu iki kişi daha söyledi. Evet konuya göre biraz zayıf tonlar ve hatta oldukça yumuşatmış.
Göz alışıyor uzun süre bakınca ve yapım aşamasında hatalar yapmaya başlanıyor. O nedenle biraz kenarda bekletip tekrar döneceğim bu tabloya
Ayşe Eser
2022-08-20T23:32:02+03:00Kaçırdığım önemli ayrıntılar varmış açıklamalarınız ışık oldu, teşekkürler. Nacizane bir fikrimi belirtmek isterim. Erkek karakterin sütyen askısına tutunmuş elini biraz daha kemikli ve eklemleri belirgin çizerseniz sanki duygunun şiddeti artar gibi düşünüyorum. Müdahale etmek pek de hoş değil biliyorum. Sizin bakış açınız var sonuçta ortada. Sanatçı sizsiniz. Ben samimi açıklamanızdan cesaret aldım birazcık:) tekrardan teşekkürler🍀
Ferayim Madak
2022-08-20T21:01:05+03:00@mahur Resim okumalarınızı daha önce belirttiğim gibi çok önemsiyorum. Katkınız için çok teşekkür ederim.
Resim benim için (daha doğrusu yapmaya çalıştığım resim), analitik olarak kabaca üç kısmımdan oluşuyor; form, forma yüklenmiş duygu ve renk. Form yaratmak yüzlerce eksiz çalışmayı, bunu yaparken iyi bir izlenimci olmayı gerektiriyor. Form yaratırken, duyguyu da çalıştım yıllarca. Ama renk konusu (özellikle yağlıboyada), ciddi olarak ilgi ve bilgi gerektiriyor. Ayrıca yan ürünlerin çokluğu da konuya ayrı bir boyut katıyor. Hepsini bilmek gerektiriyor. tabi imkanlar dahilinde.
Yaptığım bu ön açıklama ışığında, son yaptığım resmime dönecek olursak, hayalimde bir form yarattım ama yüklemeye çalıştığım ifadeyi tam vermekten ziyade gizlemeye çalıştım :)
Erkek karakter suçluluk duygusu ve pişmanlıkla, (vicdan sızısıyla diyelim) kadının önünde diz çöküyor. Kadın, (aralarındaki ilişkiyi zedeleyecek davranışına kadar), kendisinin de çok sevdiği erkeğin başına kolunu destek yapıyor; eliyle başını kavradığı bilinmiyor. Ama yorumunuzdan yola çıkarak ve belirsizliği gidermek için oraya kadının baş parmağını ekleyeceğim; dışa doğru açık, gergin... Erkek figürü o kadar pişman ki, düşmemek için kadının sutyen askılığına çekinerek tutunmaya çalışıyor. El üzerinde çok çalıştım ve oransal ve renk olarak ciddi vakit ayırdım. Kadının, erkeğin bu suçu ve sonrasındaki pişmanlığı karşısında net olarak tutumu ve cevabı vücudunun dik oluşunda belli etmeye çalıştım. Dikkat ederseniz başının yönü de erkeğin başının zıt yönünde.
Çok uzun yazdım; özürlerimle... Katkılarınız için tekrar teşekkür ederim.
Ayşe Eser
2022-08-20T14:55:03+03:00Renkleriniz, temanız, karakterinizin pişmanlık ve utancını adeta gizlercesine yüzünü saklayışı harika. Sımsıkı sarıldığı insanın maviliği acaba affetmesine yetecek mi? İnsan göğe ve denize sığındığı gibi sığınabilir mi aldattığı insana? Ben kadının yüzünü resmettim hayalimde. Sırtı dönük gerçi bir belirsizlik var ortada. Can sıkıcı bir belirsizlik ve adamın yüzünde yeterli pişmanlık yok. Sanırım affedilmiş olmanın rahatlığı ve zaten kadın da kırgın bir şekilde sarmalamış. Şevkatle değil, üzücü... Çok duygusel oldu sanırım ama engel olamadım. Teknik olarak yine çok başarılı. Tebrik ederim:)